யாழ்பாடினி

                              கதை கதையாம் கத்தரிக்காய் ……………………………………….. மதியச் சாப்பாட்டிற்கும் இரவுச் சாப்பாட்டிற்கும் இடையான நேரம் எல்லோரும் வட்டமாய் கதிரை போட்டிருந்து கதைத்துக் கொண்டிருந்தார்கள் முன் வீட்டில் காஸ் முடிந்து விட்டதாம் மரக்கறி விலை சிறிது குறைந்துவிட்டதாம் கோவிட் தொற்று மீண்டும் அதிகரிக்கிறதாம் மாஸ்க்கெல்லாம் மூக்கின் கீழ் இறங்கிவிட்டதாம் வான்படைக்கு வைத்தியாசலை கட்டினமாம் புதுசாவொரு புத்தர் சிலை திறக்கினமாம் திங்கள்வரை மின்சாரம் வெட்டவில்லையாம் பாரதியோட கண்ணம்மா சேரவில்லையாம் பதின்மூன்றாம் திருத்தச்சட்டம் திருகுபடியாம் தமிழ்க்கட்சிகள் தங்களுக்க இழுபறியாம் அரசியல்வாதிகளை பொதுமக்கள் நம்பவில்லையாம் அப்பால் நின்று புதினம் மட்டும் பார்க்கினமாம் வானூர்தியில் வந்திறங்கிக் கொண்டாட்டமாம் வயலிலே விளைச்சலின்றித் திண்டாட்டமாம் புலம்பெயர்ந்தார் வாய்ப்பேச்சு தாங்கவில்லையாம் அவையின்ர நிதியுதவி போதவில்லையாம் தெருவிலறங்கிப் போராடுறவை திருந்தவில்லையாம் போராடித்தானிங்கொன்றும் சாதிக்கேலையாம் ‘நீதிக்கான அணுகல்’ நடமாடும் சேவையாம் மனித உரிமைகளை புதுசாப் பாதுகாக்கினமாம் ‘திண்ணை’யில சாப்பாட

  மரத்தில் இருந்து விழுந்த இலை காற்றோடு காற்றாய் இருப்பின்றி அலைவதுபோல் காலவோட்டம் இழுக்குந்திசையெல்லாம் பிடிப்பொன்றின்றி இழுபட்டுக்கொண்டு உயிர் என்னுடல் நீங்கி வெளியே உல்லாசமாய் திரிகின்றது                                    இருப்பும் பிடிப்பும் இருந்து                                    இருந்த இடத்தைப் பிடித்துக்கொண்டு                                    இருந்திருந்தால் உடலிந்நேரம்                                    வேரூன்றி விழுதுவிட்டு                                    கிளைபரப்பிக் கிடந்திருக்கும்                                    பெற்றவரும் உற்றவரும்                                    போன பின்னும்                                    நின்ற இடத்திலே                                    நின்று உலைந்திருக்கும்                                    இலை இப்போது                                    மல்லாந்து படுத்து                                    வானத்தை அண்ணாந்து                                    பார்த்துக்கொண்டிருந்தது                                                       

ஒரே சூரியன் களங்கள் வேறு காட்சிகள் வேறு கதைகள் வேறு காணும் கண்கள் ஒன்றுதான்.

  We were taught that if we were good kids, we would be loved by others. We were made to think any form of punishment in the name of love was okay because it was for our good. We were taught to love God, others, animals and objects. We were motivated to love doing service to society. However, we grew with the impression that self-love was selfish. And, the love between two adults mostly remained a sacred (or secret) topic in our culture. The love stories I knew stopped with marriage. What is then? What is outside of it? What is real? Is love real? Now that I am an adult, I love talking all about love with people who are ready to have that deep, beautiful, sometimes uncomfortable but important conversation. I didn't know the existence of bell hooks until the news of her death. It's a shame! Several colleagues and a few friends shared how she inspired them to think, act and write. I went and bought this book of hers. bell hooks deconstructs the popular culture, patriarchal societ